ఉదయం 7 గం" సమయం..

అతను అంగడి తెరిచి కూర్చున్నాడు రోజూ లాగే..కానీ ఖాళీ గా ఉందీరోజు కొత్తగా..

అంతలో ఓ గేటు తెరిచిన చప్పుడు..తలెత్తి చూశాడు ఆ వైపు..

తళుక్కున మెరిసిందా తార..అప్పుడే బంగారు నీటిలో స్నానం చేసి వచ్చిన ప్రకృతి కన్యలా..పెనవేసుకుపోయాయి ఆగని కళ్ళు ఆమె వైపుకు..వెనుతిరిగి వెళ్తోంది ఆమె లోపలికి..ఆమె కురుల మధ్య దాగిన ఆ బంధం తానైనా చాలు కదా అని తలుస్తూ నిట్టూర్చాడు..ఇదేమి కొత్త కాదతనికి..వారానికోసారి ప్రతీ ఆదివారమూ జరిగే తంతే..ఆమె కనపడగానే చిరునవ్వులు..మాయమయ్యాక చింతలు..ఎదురు చూపులు..ఆమె లేకపోతే అతని లోకమే వేరు..అతనికి తెలిసిందల్లా ఒకే పని..అతని నేస్తాలూ పనిముట్లే..వివేకం,వినయం కలిగిన మంచి పనిమంతుడు..అందుకే అతనంటే అందరికీ మక్కువే..ఆడవారికి కూడా..ఇంతకూ అతను చేసే పని ఏమిటి..?..అతను ఓ మంగలి..అవును..అతనికి తెలిసిందల్లా అదే పని..కత్తెర,మంగలి కత్తి,బ్లేడ్లు,దువ్వెన..ఇవే అతని నేస్తాలు..క్షణం తీరిక లేని అతని జీవితంలోకి సంవత్సరం క్రితం వచ్చింది ఆమె..పసుప్పచ్చని మేని ఛాయ..చక్కగా మిలితమైన అమాయకత్వమూ,చూరుకుదనమూ ఆమెకు మరింత అందాన్నిస్తున్నాయి..పెద్ద కళ్ళు..ప్రతీ భావం చక్కగా పలుకుతూ చూడగానే నచ్చేస్తుంది ఎవరికైనా..మరీ ముఖ్యంగా ఆమెను చూడగానే ఆకట్టుకునేది ఆమె కురులే..అతనికి బాగా నచ్చేదీ అదే..పట్టులా జారుతూ పిల్లగాలికి ఎగురుతూ ఉండే ఆమె జుట్టును చూస్తుంటే జీవితాంతం ఇలా దూరం నుండి చూస్తూనే గడిపేయొచ్చు అని అతని ఆలోచన..

కానీ...మనసులో మాట..

కనీసం ఒక్కసారైనా ఆమెను తన కొట్టు లోకి ఆహ్వానించాలని..ఒకే కుర్చీ ఉన్న తన కొట్టులో ఆమెని కూర్చోబెట్టి తాను నుంచోవాలని..ఇన్నాళ్లుగా తను స్నేహం చేసిన తన మిత్రులను ఒక్కొక్కటిగా ఆమెకు పరిచయం చేయాలని..తన మిత్రుల సాయంతో అతను ఎంతగానో ఆరాధించే ఆమె కురులను అందంగా తీర్చాలనీ..మృదువైన పట్టులాంటి ఆమె జుట్టును తన చిన్న నేస్తం దువ్వెనతో మచ్చిక చేయిస్తూ..ఆ పట్టును పట్టుకుని ఆటలాడాలనీ..ఎంత పట్టుబట్టి అయినా తన మంచి నేస్తం కత్తెరతో ఆ పట్టును అలంకరించి ఓ మంచి కళాకృతి తయారు చేయాలనీ...చివరగా తన ప్రియ నేస్తాలైన మంగలి కత్తి,బ్లేడ్లతో కలిసి తను ఎప్పుడూ దూరం నుండే చూస్తున్న ఆ పట్టులాంటి జుట్టును శాశ్వతంగా తన దగ్గరే ఉంచుకునేలా చేయాలనీ..

కానీ అన్నీ జరుగుతాయా..మనసులో మాట మనసులోనే ఉంది..

రెండు గంటల ముందు..

ఆమె అద్దంలో తనను తాను చూస్తూ ఉంది..విరబోసి ఉన్న తన జట్టులో ఎవరో నీళ్లు పోస్తున్నారు..కుదుళ్లనుండి తడిపిన ఆ నీరు జుట్టు చివరికంటూ కారి ఆమె పై కప్పిన వస్త్రాన్ని తడిపేస్తుంది..మెల్లిగా ఆమె జుట్టును ఎవరో దువ్వుతూ ఓ క్రమ పద్ధతిలో ఉంచుతున్నారు..కాసేపటికి ఓ కత్తెర చక చకా ఆడుతూ తన జుట్టును కట్టెరిస్తుంటే ఆ శబ్దానికి ఆమె నవ్వుతోంది..నిముషనిముషానికి మారుతున్న తన ప్రతిబింబం చూస్కుని ప్రతి నిమిషాన్ని ఆస్వాదిస్తుంది..అలా ఓ నాలుగైదు ఆకృతుల్లో తన జుట్టును చూస్కున్న తర్వాత ...ఆమె ఒంటి పై కప్పి ఉన్న వస్త్రం తొలగించి మరో కొత్త వస్త్రం కప్పాక.. ఓ కొత్త ఆయుధం ఆమె జుట్టును తలనుండి పూర్తిగా వేరు చేస్తుంది ..తెల్లగా మారుతున్న ఆమె తల భాగాన్ని అప్పుడప్పుడూ తాకుతూ ఆ అనుభూతిని తన కళ్ళతో బయటపెడుతుంది ఆమె..తన చుట్టూ కుప్పగా పడుతున్న జుట్టును చేత్తో అందుకుంటూ ముద్దు పెట్టుకుంటూ..గుండెలకు హత్తుకుంటూ..తన గుండును పూర్తిగా ఆస్వాదిస్తోంది..నిముషాల వ్యవధిలో పూర్తిగా బోడి గుండుగా మారిన ఆమె తలను మనసారా రెండు చేతులతో తడుముకుని ఒక్కసారిగా పెద్దగా అరిచింది...

పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చింది అమ్మ...

అమ్మ: ఏమిటే...ఏమైనా పీడకల వచ్చిందా..

అమ్మాయి: అమ్మా...వేకువజామున వచ్చే కలలు నిజమవుతాయంటారు..ఎంతవరకూ నమ్మొచ్చంటావు..

అమ్మ:అంటారే పెద్దవాళ్ళు..కొంతమందికి అవుతుంటాయలా..ఏమైందే ఇపుడు..

అమ్మాయి:అదీ అమ్మా..మరి నేను నున్నగా బోడిగుండు కొట్టించుకుంటున్నానే..

అమ్మ:కాళ్ళు విరగ్గొడతా..ఎప్పుడు కొట్టిస్తున్నావు గుండు..ఇంట్లో వాళ్ళని అడిగేది లేదా..

అమ్మాయి: అబ్బా..కలలో వచ్చిందే అది..

అమ్మ: కల్లోనా..సర్లే..అవన్నీ జరిగేవి కాదు..పెళ్లి కావాల్సిన పిల్లవి..నీకు ఇపుడు గుండెందుకు చేయిస్తాం..పడుకో..నీకేమైనా పుట్టిందా ఆలోచన.??

అమ్మాయి: ఛీ...గుండా..నేనా..అమ్మా..నేను సాఫ్ట్ వేర్ జాబ్ చేస్తున్నా..ఆఫీస్ కి అలా బోడిగుండేసుకుని వెళితే ఇంకేమైనా ఉందా..

అమ్మ: నేనన్నానా ఇపుడు..నువ్వే కల కన్నావ్..గుండు లేదు ఏమీలేదు పనుకో..

అమ్మాయి : సరే అమ్మా...అని మళ్ళీ ఒకసారి తన తల మీద రెండు చేతులూ పెట్టి జుట్టును స్పృశించి హమ్మయ్య అనుకుని పనుకుంది...

ప్రస్తుతం..

మనసులో మాట...

ఇంటి లోపలికి వెళ్లిన ఆమె మేడ మీద ఉన్న తన గదిలోకి వెళ్ళి అద్దంలో తనను తాను చూసుకుంది..తన జుట్టు ముందుకు వేసుకుని తన వెళ్ళాను కత్తెర లాగా పెట్టి కట్ చేసినట్లుగా ...దువ్వెన వెనక్కి తిప్పి మంగలి కత్తితో గుండు చేసినట్లుగా చేస్తోంది..కిటికీ దగ్గరగా వెళ్లి రోడ్డు అవతల వైపు కు చూస్తోంది..ఇది ఆమెకు కొత్తేమి కాదు..ప్రతి ఆదివారం ఇంటికి వచ్చినపుడు..చాలా చాలా సార్లు గడి పెట్టిన తలుపుల వెనుక గాలిలో ఊపిరి పోసుకుని కిటికీ సందుల గుండా రహస్యంగా బయటకు ...బయటకు అంటే అతని అంగడి వైపుకు చూడటం..ఆమెకు అలవాటే..అక్కడ జరిగే పనులన్నీ ఆమెకు ఎరుకే..ఆమె రహస్య మిత్రులు కత్తెర,మంగలి కత్తి తో ఆదుకోవాలనే ఆరాటం ఆమెకు ఎప్పటినుండో ఉంది..అతని చేతివాటం చూసి చూసి ఏరోజు కైనా అతని కొట్లో ఉన్న ఆ కుర్చీలో కూర్చోవాలనీ , తన రహస్య మిత్రులతో బహిరంగంగా ఆదుకోవాలనీ,తన తల మీద ఉన్న ఆ బంధాన్ని ఒక్కసారైనా తొలగించి తన నున్నటి గుండు ను రెండు చేతులతో తనివి తీరా తడుముకోవాలనీ...కానీ అన్నీ జరుగుతాయా..మనసులో మాట..మనసులోనే ఉంది..

మనలో మన మాట..!!

ఈ మనసులో మాటలను బయట పెడదామా మరి..??